जीवन कति छोटो अनि परिवर्तनशील छ! आफ्नै जीवनलाई नियालेर हेर्दा म जन्मेको दिन देखि १७ वर्षको उमेर सम्म जीवनको अर्थ खोज्दैमा समय बित्यो। खोजको निष्कर्षमा आइपुग्दा अर्थविहीन जीवन जिउनु भन्दा आत्महत्या नै उत्तम लाग्न थालेको थियो। तर अचानक ठूलो परिवर्तन आयो। १८औं वर्षमा येशू ख्रीष्टसँग जम्काभेट भयो। उहाँले बोलेका जीवनका वाणी सुन्दै गर्दा जिउने रहरहरू पलाएर आए। फलस्वरूप जीवनलाई सार्थक बनाएरै संसार छोड्ने आँट पनि आयो।
मृत्युको मुखबाट छुटाएर जीवनको मार्गमा डोर्याउने येशूको अनुयायी हुनु भन्दा उत्तम अर्को विकल्प थिएन। सम्पूर्ण जीवन येशूको चरणमा सेलाएँ। १९ वर्षको उमेरमा पहिलो पटक एउटा चर्चमा येशू-भक्तको रूपमा प्रवचन दिने मौका मिल्यो। त्यो प्रवचन प्रति भक्तजनहरूको प्रतिक्रियाले मलाई येशू-वक्ता भएर नै जीवन बिताउने हौसला मिल्यो।
