Prosperity or Healing; What Do You Prefer?

John was an angry man. At one time he wanted to bring down fire from heaven and destroy the Samaritan village. John was also a proud and ambitious man who wanted to sit on a throne next to Jesus. But as he got older and matured, this angry and ambitious man turned into an amazing Apostle of Love. His favorite adjective to address his followers was "My Dear Children" or "My Little Children". He concluded that the ground of our existence is the Love of God.  He said; "This is how God showed his love among us: He sent his one and only Son into the world that we might live through him" (1 John 4:9).

Paul brings the reality of this love of God in his personal experience and says; "I have been crucified with Christ and I no longer live, but Christ lives in me. The life I now live in the body, I live by faith in the Son of God, who loved me and gave himself for me" (Galatians 2:20).

Love of God covers every aspect of our life whether we live in the most advanced nations or in the most destitute nations of the earth. Love of God gives us hope and reasons to hope for a better life there.

Living in cities like Tokyo and Seoul, you have access to the best healthcare in the world, you have the cleanest environment and catching some dreadful diseases is very unlikely. Some of the best educational institutes in the world make their homes in cities like these. The crime rates are falling every year and you can walk in any street at any time of the night without the fear of being knifed or gunned downed. But the only thing you need in cities like these is the Money. If you have it, you probably can live a life without ever asking God's help so far as it relates to the material existence.

But living in nations that are rife with poverty and corruption, terrorism and crimes, money does not have the all answering power. There are no good hospitals to treat your illnesses and diseases even if you have all the money in the world. There is no security to protect your life and property and the danger of terrorism and extortion take away your peace of mind.

But the love of God covers us all whether we live in the affluent or a destitute nation. People in Tokyo and Seoul need money from God to be able to benefit from the best facilities available to them; without money, life is simply unlivable in cities like these. But we must be mindful of not accusing them of following the prosperity gospel when they believe God for meeting their financial needs.

People in Bangladesh, Baghdad or in between need divine healing, divine provisions and angelic protection. But we must be mindful of not accusing them of superstition for asking the pastor to pray for their headache, stomachache and the danger around the corner. Most of the church members that we have in Nepal and India have come to Christ after experiencing divine healing. And, we can say the same thing for believers in the affluent nations where the promise of financial blessing becomes so appealing to those who are desperately in need.

The promise of financial prosperity and divine healing fall within the boundaries of God's love so that his people, wherever they live, may have life and have it to the full. Before you accuse some for one or the other, know that if it is not for the love of God, you won't be able to point your finger.

प्रकृतिका नियम र येशूका वचन पालन गर्ने मानिसको जीवनमा हरियाली।

लामो समय पछि आज झिमझिम पानी पर्‍यो र महिनौं देखि उडिरहेको धुलो केही समयको लागि भए पनि हराएको छ।  सधैं हरिया देखिने नरिवल, खजुर वा सुपारीका रूखहरू धुलोको कारण फुस्रा देखिएका थिए तर आज परेको पानीले तिनीहरूको हरियाली फिर्तागरेकोछ।  सायद यो पानीले यसपालिको हिउँदलाई बिदा दिन्छ होला।  अब केही दिनमै बनपाखा, डाँडाकाँडा र खेतबारीमा हरियाली छाउनेछ, वसन्तका गीतहरू चराचुङ्गिले गाउनेछन्। 

मेरो जन्मथलो, डोटीको जोरायलमा पनि फाल्गुन महिनाको अन्त्यसँगै वसन्तका पालुवाहरूले पहाडको हावामा नौलो सुगन्ध फैलाएको अनुभव अझै ताजा छ र अहिले पनि त्यो सुगन्ध छरिदैछ होला कारण प्रकृतिले आफ्नो नियम उलङ्घन गर्दैन।  हिउँदको जाडोले सुकेका गौचरनमा टुसाउँदै गरेको हरियाली र पिरौलमा लागेको आगोको कारण उजाड भएको जङ्गलले हिउँदपछिको पानीको कारण केही दिनमै काँचुली फेरेको देखिन्थ्यो र आज पनि त्यस्तै छ होला।  हिउँदको अन्त्यमा परेको पानीले मरिसकेको वनस्पतिलाई जीवनदान दिदोरहेछ!  धुलोले छापिएका फुस्रा रूखहरू हुन् वा आगोले डढाइएका र हिउदको चिसोले सुकाइएका वनस्पति हुन्, हिउँद पछिको पानी कहिले परोस् भनी कति उत्सुक हुन्छन् होला।  प्रकृतिको नियम कति इमानदार छ। हिउँद पछि पानी परिनैहाल्छ।  पानी परेपछि वनस्पतिले पालुवा हालिनैहाल्छ।

मानिस मात्रै त्यो प्राणी हो जसले प्रकृतिको नियमलाई शक्तिले भ्याए सम्म उलङ्घन गर्न चाहन्छ।  एक-आपसमा प्रेम गर्दा मानिसलाई राम्रो हुन्छ तर ऊ घृणामा जिउन चाहन्छ।  निश्वार्थ सेवा गर्दा उसलाई अपार आनन्द आउँछ तर ऊ आफ्नो स्वार्थको लागि मात्रै सबै कुरा गर्न चाहन्छ।  पापरहित जीवन विताउँदा उसको शारीरिक, मानसिक र भावनात्मक जीवन स्वस्थ रहन्छ तर उसलाई पापमै जिउन मन पर्छ।  मानिस परमेश्वरको स्वरुपमा र परमेश्वरको साथमा रहनको लागि बनाइएको प्राणी हो तर ऊ परमेश्वरबाट टाढा जान चाहन्छ।  आफ्नो सृष्टिकर्तालाई पुज्नुपर्ने हो तर ऊ सृष्टिको पुजा गर्न चाहन्छ।  उसले जे गर्नुपर्ने हो त्यो गर्न चाहँदैन तर जुन कुरा उसको लागि हानिकारक छ, त्यो ऊ गर्न चाहन्छ। 

शरीरमा बल र दिमागमा सोच्ने शक्ति रहुन्जेलसम्म मात्र मानिस विद्रोही भएर जिउने प्रयास गर्छ कारण ऊ सृष्टिमा भएका प्राणीहरुमध्य निकै कम्जोर प्राणी हो।  प्रकृतिको नियम परिवर्तन गर्न सक्ने क्षमता उसमा छैन।  नियम विपरित लामो समयसम्म जीवन विताउन सम्भव पनि छैन।  कहिँ न कहिँ उसको जीवनमा धुलोले उसलाई छोप्छ, आगोले पोल्छ र चिसोले सुकाउँछ।  जीवनमा हिउँदको सामना गर्नै पर्छ उसले।  एक दिन जीवनमा भएको हरियाली (जवानी) ओइलाउनेछ, पातहरू खस्नेछन्, आगो लाग्नेछ।  प्रकृतिको नियम विपरित गए विनाश अवस्य आउँछ।   दुःखको कुरा, जीवन ओइलाउन थालेपछि, सुक्न थालेपछि र डढ्न थालेपछि मात्रै मानिस आफूले बाटो विराएको तथ्यलाई महसुस गर्न थाल्छ र  जीवनको औचित्य, अस्तित्व, उद्देस्य र गन्तव्यको चिन्ता गर्न थाल्छ।  तर त्यतिबेलासम्म धेरैका लागि समयले डाँडा काटिसकेको हुन्छ; जीवन ओरालो लागिसकेको हुन्छ। 

खुसीको कुरा के छ भने, प्रकृति परमेश्वरको सृजना हो।  मानिस पनि प्रकृतिकै अङ्ग हो।मानिस असफल हुनु भनेको सृष्टिले फेल खानु हो; सृष्टिकर्ता असफल हुनु हो।  तर सृष्टिकर्ता असफल हुनुपर्ने कारण छैन कारण सृष्टिको अन्य कुनै पनि क्षेत्रमा उहाँ असफल हुनुभएको देखिएको छैन।  त्यसैकारण मानिसमा देखिएको समस्यालाई समाधान गर्न परमेश्वर आफै येशू ख्रीष्टमा मानिस बनेर आउनुभयो र भन्नुभयो “बाटो, सत्य, र जीवन म नै हुँ”।  प्रकृतिको नियम विपरित गएर आफैलाई विनाशको बाटोमा धकेलिरहेको मानिसलाई ठिक बाटोमा ल्याएर जीवनको उद्देस्य र गन्तव्य दिन येशू संसारमा मानिस बनेर आउनुभयो।  उहाँले भन्नुभयो “हे सबै थाकेका र बोझले दबिएका हो, मकहाँ आओ र म तिमीहरूलाई विश्राम दिनेछु”।  येशूले बोलेका वचन पालन गर्नु प्रकृतिका नियम पालनगर्नु हो।  विनाशतिर गैरहेको मानिसलाई ती वचनले जीवनको बाटोमा ल्याउँछन र सही गन्तमाव्यमा पुर्‍याउँछन्।  येशूलाई चिन्नु सृष्टि र सृष्टिकर्ता बिचको सम्बन्धलाई चिनेर जीवन जिउन जान्नु हो।

पापको धुलो र हिलोले छोपिएर फुस्रो भैसकेको मानिसलाई येशूको रगतले पखालिदिन्छ।  पापको रापले पोलिएको र सुकेको मानिसलाई येशूले दिने जीवनको पानीले सदाको लागि हरियालीमा परिणत गरिदिन्छ।  सुकिसकेको, मरिसकेको र दुर्गन्धित जीवनमा येशूका वचनले हिउँदपछिको पानीले जस्तै नयाँ वसन्तका पालुवाहरू उमारिदिन्छन्।  ती नयाँ पालुवाले दिने बास्ना जस्तै पवित्र आत्माले मानिसको जीवनमा जीवनको सुगन्ध छरिदिनुहुन्छ।  जीवन हरियो, भरियो र रहरलाग्दो बन्न जान्छ कारण यो प्रकृतिको नियमनै हो।

प्रकृतिको नियम तोड्नु आफ्नै विनाश निम्त्याउनु हो।  केही समय सम्म प्रकृतिको नियम विपरित जीवन चलिनै रहन सक्छ तर मानिस केही समयको लागि मात्र सृजिएको प्राणी  होइन।  ऊ अनन्त प्राणी हो।  उसको गन्तव्य पनि अनन्त छ।  परमेश्वरको स्वरूपमा बनेको कारण उसको गन्तव्य पनि परमेश्वरसँगै रहनु हो जसलाई हामी स्वर्ग भन्छौं।  येशू ख्रीष्ट संसारमा आउनुको उद्देस्य परमेश्वरको नियम उल्लङ्घन गरेर कहिल्यै स्वर्ग जान नसक्ने मानिसलाई त्यहाँ लानु हो।  बाइबल भन्छ; “परमेश्वरले संसारलाई यस्तो प्रेम गर्नुभयो कि उहाँले आफ्नो एक मात्र पुत्रलाई दिनुभयो ताकि उहाँमाथि विश्वासी गर्ने कोही पनि नाश नहोस् तर त्यसले अनन्त जीवन पाओस्”। बाइबलले यो पनि भन्छ कि “जससँग पुत्र (येशू) छ त्यससँग जीवन छ।  जससँग पुत्र छैन त्यससँग जीवन छैन”।  कसैसँग पुत्र हुनु भनेको येशूलाई आफ्नो सुकिसकेको जीवनमा हरियाली दिनसक्ने परमेश्वरको उपाए हो भनी विश्वास गर्नु हो, स्वीकार गर्नु हो।  येशूलाई विश्वास गर्ने मर्‍यो भने पनि त्यो बाँच्ने छ भनी येशूले दाबि गर्नुभएको छ।

येशूलाई विश्वास गर्ने मानिसको जीवन वसन्तका पालुवा जस्तै हुनेछ।  उसका सुकेका पातहरू फेरि हरिया हुनेछन्। सुकिसकेका जराहरूमा येशूले नयाँ जीवन हालिदिनुहुनेछ।त्यो मानिस खोलाको किनारमा रोपेको रूख जस्तै हुनेछ जसका पात फेरि कहिल्यै ओइलाउने छैनन्।  यो संसारमा रहुन्जेल उसको जीवनलाई हरियालीमा राख्न आशिषको स्वर्गीय झरी येशूले वर्षाउनुहुनेछ।  जब यो संसारको जीवनमा उसको सुर्य अस्ताउनेछ तब ऊ अनन्तको राज्यमा उदाउनेछ कारण येशू उसलाई अनन्त जीवन दिन आउनुभएको हो।  तर येशू बिनाको जीवन प्रकृतिको नियम विपरित बाँचिरहेको जीवन जस्तै हो, उजाड र सुखा हुँदै यो कुनै पनि बेला नाश हुनसक्छ कारण प्रकृतिको विरुद्द मानिस जानसक्दैन।

Rich by 40 and Wise by 50!

My father-in-law used to say; “If a man is not rich by 40, he may never be rich and if a man is not wise by 50, he may never be wise”.  Well, I am not sure about the wealth and riches as I have left my 40 a long time ago.  But while climbing in my 50s, I guess, I may have at least a few words of wisdom for those who wish to be rich and wise.

When you are in your 20s, you think 40 is a long way up in your old age and suddenly you wake up one day and realize you have arrived.  Too bad if you have not accumulated enough perishables to make you rich by then!  The older you get the faster the years roll on.  So, work hard while you are at it; whether earning or learning. 

Working hard pays off if you love doing what you do. So, find the thing that captivates your heart and mind. The sooner you find it the better.  Don’t waste your life doing what you hate doing.  Other people will always tell you what to do and what is good for you.  But only your heart knows what it wants to do.  Listen to your heart and check it with your mind if it makes sense.  If it does, go for it.  Doubt everybody but yourself. 

If you want to do the things you love doing, you should know that it all begins in a dream.  Some call it a vision for life.  Keep your dreams to yourself and talk to them.  If you must tell to someone, let it be only God.  Keep dreaming until you begin to see your initial dreams giving birth to other dreams. 

Everything has its beginning in a dream. A person without a dream ends up dying doing the things he hates doing.  But dreams create words (prayers) and words create realities.  What kind of realities do you want?  If you can’t verbalize to yourself what you want in life, you will achieve nothing.  So, write your dreams and keep them in a safe place.  Read them, speak them out loud and touch them with your fingers as often as you can. 

Life is too short to wait for things to happen.  You make them happen.  I was abandoned at birth.  Had suicidal thoughts from the age of six and decided to end my life when I was 17.  But something happened at 17.  I met Jesus Christ who challenged me to dream for a better life.  I did.  I dreamt of education, I got it.  I dreamt of a loving family, I got it. I dreamt of preaching and teaching about the Lord Jesus, I got it.  I could go on and on to list the things I dreamt and how they have become realities in my life, but suffice to let you know it works that way.

If you want to be rich, learn everything about money and how it is created.  Becoming rich has little to do with hard work and everything to do with how one thinks.  If you want to be wise, speak your mind. Your thoughts are your original creation.  If you can’t speak your mind for whatever reasons, you will die a fool because no one cares what you have in your mind unless you express it in your words. 

Today’s world provides limitless opportunities to express one’s mind in words just as it provides limitless opportunities to make wealth.  You can bake clay and make pottery out of it at home and sell it in the internet world.  Much more so, you can write or speak and the world is ready to read and listen. 

Don’t allow other people’s opinions to stop you from becoming a rich and a wise person regardless of at what age you are right now.  The saying “better late than never” has truth.  Don’t die without doing the things you love to do and saying the things you wish to say.