सिबि गहतराज नेपाली इसाई समुदायका लागि चुनौती या अवसर??

एक सय वर्ष अघिका कोरियाका एक गरीब ख्रीष्टियन र उनका धनी मालिकको वास्तविक उदाहरण आज पनि कोरियन चर्चहरूमा बेलाबखत उल्लेख गरिएको सुनिन्छ।

नोकर र मालिक एउटै चर्चका सदस्य भएको कारण हरेक आइतवार आराधनामा जाँदा मालिक घोडा माथि र नोकरले घोडाको लगाम समातेर बाटोमा डोर्याउँदै चर्चमा जाने गर्थे।

 

समय बित्दै जाँदा एक दिन ती नोकर उक्त चर्चको एल्डर हुनको लागि चुनिएछन् र विधिवत तरिकाले उनी त्यो चर्चको एल्डर पदमा नियुक्त भए।  प्रेस्बिटेरिएन चर्चमा पास्टर र एल्डरको आत्मिक अधिकार बराबर नै हुन्छ।  फरक यति मात्रै कि पास्टरलाई चर्चबाट पारिश्रमिक दिइन्छ भने एल्डरले उल्टै चर्चलाई आर्थिक सहयोग गर्नुपर्ने हुन्छ।  त्यसकारण यी नव-नियुक्त एल्डरले पनि आफ्नो मालिकको सेवालाई निरन्तरता दिंदै चर्चको एल्डरको जिम्मेवारी वहन गर्नुपर्ने भयो।

 

निरन्तर प्रगतिको रहस्य

अज्ञानता मानिसको यस्तो शत्रु हो जसले जीवनका सुख र खुसीहरू चोरेर लगेको आफूलाई थाहै हुँदैन।  त्यो भन्दा पनि बढी डरलाग्दो शत्रु अल्पज्ञान हो।  अज्ञानीलाई जब कसैले चोरको पहिचान गराइदिन्छ तब उसले आफ्नो जिउधनको सुरक्षाको लागि ढोकामा गजबार लगाउँछ भने अल्पज्ञानीले उसको घरको गजबारलाई बाहिरबाटै कसरी खोल्न सकिन्छ भनेर चोरलाई नै उपदेश दिंदै हिंड्छ।  त्यसकारण अज्ञानीको जीवनमा विकास र उन्नतिको लागि आशा हुन्छ भने अल्पज्ञानीको लागि आशा हुँदैन।

 

अज्ञानी हुनु हाम्रो भुल होइन।  जन्मसिद्ध सबै कुरा कसैले पनि सिकेर आएको हुँदैन। कतिपटक जीवनका प्रतिकूल परिस्थितिले ज्ञानको सीमा कोरिदिएको हुन्छ भने कतिपटक आफ्नै शारीरिक र मानसिक स्वास्थ्यले साथ दिएको हुँदैन। धार्मिक अन्धविश्वास, सामाजिक रूढिवादी र सामन्ती वर्गले लादेका परम्पराको कारण ज्ञानको ढोका खट्खटाउन पनि मानिस कतिपटक असमर्थ हुन्छ।